Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвжзлмнорухыэ’
абвгдеёжзійклмнопрстуўфхцчшэя

даяда́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. даяда́ецца даяда́юцца
Прошлы час
м. даяда́ўся даяда́ліся
ж. даяда́лася
н. даяда́лася

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

даяда́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. даяда́ю даяда́ем
2-я ас. даяда́еш даяда́еце
3-я ас. даяда́е даяда́юць
Прошлы час
м. даяда́ў даяда́лі
ж. даяда́ла
н. даяда́ла
Загадны лад
2-я ас. даяда́й даяда́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час даяда́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

даязджа́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. даязджа́ю даязджа́ем
2-я ас. даязджа́еш даязджа́еце
3-я ас. даязджа́е даязджа́юць
Прошлы час
м. даязджа́ў даязджа́лі
ж. даязджа́ла
н. даязджа́ла
Загадны лад
2-я ас. даязджа́й даязджа́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час даязджа́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

дая́ліць

‘дапячы, зрабіць прыкрасць каму-небудзь’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. дая́лю дая́лім
2-я ас. дая́ліш дая́ліце
3-я ас. дая́ліць дая́ляць
Прошлы час
м. дая́ліў дая́лілі
ж. дая́ліла
н. дая́ліла
Загадны лад
2-я ас. дая́ль дая́льце
Дзеепрыслоўе
прош. час дая́ліўшы

Крыніцы: piskunou2012.

даяля́ць

‘дабівацца свайго настойлівымі просьбамі, дапякаць, рабіць прыкрасць каму-небудзь’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. даяля́ю даяля́ем
2-я ас. даяля́еш даяля́еце
3-я ас. даяля́е даяля́юць
Прошлы час
м. даяля́ў даяля́лі
ж. даяля́ла
н. даяля́ла
Загадны лад
2-я ас. даяля́й даяля́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час даяля́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

дая́р

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. дая́р даяры́
Р. даяра́ даяро́ў
Д. даяру́ даяра́м
В. даяра́ даяро́ў
Т. даяро́м даяра́мі
М. даяру́ даяра́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

дая́рка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. дая́рка дая́ркі
Р. дая́ркі дая́рак
Д. дая́рцы дая́ркам
В. дая́рку дая́рак
Т. дая́ркай
дая́ркаю		 дая́ркамі
М. дая́рцы дая́рках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

дая́рчын

прыметнік, прыналежны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дая́рчын дая́рчына дая́рчына дая́рчыны
Р. дая́рчынага дая́рчынай
дая́рчынае		 дая́рчынага дая́рчыных
Д. дая́рчынаму дая́рчынай дая́рчынаму дая́рчыным
В. дая́рчын (неадуш.)
дая́рчынага (адуш.)		 дая́рчыну дая́рчына дая́рчыны (неадуш.)
дая́рчыных (адуш.)
Т. дая́рчыным дая́рчынай
дая́рчынаю		 дая́рчыным дая́рчынымі
М. дая́рчыным дая́рчынай дая́рчыным дая́рчыных

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

дая́рчын

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дая́рчын дая́рчыная дая́рчынае дая́рчыны
Р. дая́рчынага дая́рчынай
дая́рчынае		 дая́рчынага дая́рчыных
Д. дая́рчынаму дая́рчынай дая́рчынаму дая́рчыным
В. дая́рчын (неадуш.)
дая́рчынага (адуш.)		 дая́рчыную дая́рчынае дая́рчыны (неадуш.)
дая́рчыных (адуш.)
Т. дая́рчыным дая́рчынай
дая́рчынаю		 дая́рчыным дая́рчынымі
М. дая́рчыным дая́рчынай дая́рчыным дая́рчыных

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

даясна́

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
даясна́ - -

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.