дая́ліць
‘дапячы, зрабіць прыкрасць каму-небудзь’
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| дая́лю | дая́лім | |
| дая́ліш | дая́ліце | |
| дая́ліць | дая́ляць | |
| Прошлы час | ||
| дая́ліў | дая́лілі | |
| дая́ліла | ||
| дая́ліла | ||
| Загадны лад | ||
| дая́ль | дая́льце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| дая́ліўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)