даяля́ць
‘дабівацца свайго настойлівымі просьбамі, дапякаць, рабіць прыкрасць каму-небудзь’
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| даяля́ю | даяля́ем | |
| даяля́еш | даяля́еце | |
| даяля́е | даяля́юць | |
| Прошлы час | ||
| даяля́ў | даяля́лі | |
| даяля́ла | ||
| даяля́ла | ||
| Загадны лад | ||
| даяля́й | даяля́йце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| даяля́ючы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)