дакава́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. дакую́ дакуё́м
2-я ас. дакуе́ш дакуяце́
3-я ас. дакуе́ дакую́ць
Прошлы час
м. дакава́ў дакава́лі
ж. дакава́ла
н. дакава́ла
Загадны лад
2-я ас. даку́й даку́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час дакава́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)