даві́льня

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. даві́льня даві́льні
Р. даві́льні даві́льняў
Д. даві́льні даві́льням
В. даві́льню даві́льні
Т. даві́льняй
даві́льняю		 даві́льнямі
М. даві́льні даві́льнях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)