Мідыгава́ць, мідыго́ліць ’разлічваць’ (смарг., маст., Сцяшк. Сл.). Да мадырава́цца, мадыгава́цца (гл.).
Мідыґава́цца ’быць у нерашучасці, вагацца’ (ваўк., Сл. ПЗБ). З польск. medykować, mendykować < medytować ’тс’ (Мацкевіч, там жа, 3, 65; Варш. сл., 2, 916).