◎ Мыгла́ ’непразрыстае паветра, насычанае вільгаццю’ (Сцяшк.). Балтызм. Параўн. літ. migla ’туман’. Сюды ж мыг‑ ліниць ’імжэць’ (іўеў., Сцяшк. Сл.). Гл. таксама мігла.
◎ *Мыгы́каць, мыгыкаты ’крычаць (пра бакаса)’ (малар., Нар. лекс.). Гукапераймальнае. Параўн. аналагічнае кугікаць ’тс’.