Verbum

анлайнавы слоўнік

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Скарачэнні ∙ Кніга ў PDF/DjVu

а б в г ґ д е ё ж з і к л м н о п р с т -

а в г е ё з і л м н о п р с у ш ы э я

б в г д е ё ж з й к л м н п р с т ў ф х ц ч ш я

◎ Ку́ста ’хуста’ (Мат. Гом.), Гл. хуста.

◎ Кустары́ ’вялікія чатырохгранныя цвікі’ (ТС). Да костур (гл.).

◎ Кустуро́вы ’зроблены з крашанай шэрсці’ (Грыг.)· Відаць, ад *кунстаровы∼*кунстар (< с.-н.-ням. kunster ’мастак’).

◎ Кусугло́бы ’касавокі’ (Бяльк.). Да касаглобы. Улічваючы балг. глоб ’вачніца’ і макед. глоб ’тс’, можна меркаваць аб старажытнай беларуска-балгара-македонскай ізалексе.

◎ Кусупле́тка ’стужка’ (Касп.). Да касаплётка. Гл. косы і ПЛЯСНІ.

◎ Кусце́нь ’гронка’ (Сл. паўн.-зах.). Да куст (гл.). Аб -гнь‑суфіксацыі гл. Сцяцко, Афікс. наз., 152.

◎ Ку́ська ’мінога рачная’ (ТС). Першапачатковая форма кузька (гл.). Да казаь (гл.).

◎ Кусюга́н ’вялікі кусок’ (З нар. сл.). Да кус (гл.). Канглютынацыя эксгірэсіўных суфіксаў: юг‑ан. Гл. аб ‑юг Сцяцко, Афікс. наз., 177–178, аб ‑ан — там жа, 147.