Verbum

анлайнавы слоўнік

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

а б в г ґ д е ё ж з і к л м н о п р с т -

а в г д ж з й к л м н п р с т ў х ц ч ш -

Вудылі́цца ’пузырыцца’ (Нас.). Да вудыль (гл.).

Вудыль, вудылек ’бурбалка, вадзяны пузыр’ (Нас.). Верагодна, з вудыр ’тс’ (гл.).

Вуды́р ’гнойны нарыў, прышч’ (Нас.); ’вадзяны пузыр’ (КЭС); ’болька пры апёку або націску на мазоль’ (Бір. Дзярж.). Гл. ваўдыр (відавочна, вудыр < вуўдыр < ваўдыр).

Вудырыцца ’пузырыцца’ (Нас.). Да вудыр (гл.).