шыш м разм, груб (кукіш) Féige f -, -n;
◊ атрыма́ць шыш nichtsbekómmen*, leer áusgehen*
шы́шка ж
1. бат Zápfen m -s, -;
яло́вая шы́шка Tánnenzapfen m-s, -;
◊ шы́шкі на вярбе́ Únsinn, dúmmes Zeug
2. разм іран (важнаяасоба) gróßes [hóhes] Tier
шышкава́ты verbéult; knótig, knórrig (пра дрэва і г. д.)