чынI
Verbum
анлайнавы слоўнікчынII
ні́жні чын
мець высо́кі чын éinen hóhen Rang bekléiden;
пазбаўля́ць чыно́ў áller Würden entkléiden;
чалаве́к у чына́х ein Mann in Amt und Würden
чынIII:
1.
такі́м чынам auf díese Art [Wéise], so, sólcherweise;
2.
гало́ўным чынам háuptsächlich, in der Háuptsache;
які́м чынам? wie?, auf wélche Wéise?, in wélcher Wéise?;
нія́кім чынам auf kéinen Fall, auf kéinerlei Art [Wéise], kéinesfalls
чыні́цца
чыні́ць máchen
чыні́ць перашко́ды Híndernisse beréiten [in den Weg légen];
чыні́ць суд і распра́ву Gerícht über
чы́ннік
вызнача́льны чы́ннік bestímmender Fáktor;
чалаве́чы чы́ннік Fáktor Mensch
чыно́ўнік
1. Beamte (
2.
чыно́ўніцтва
чынш