Verbum

анлайнавы слоўнік

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

Аўтарскі слоўнік — у ім словы і тлумачэнні пададзены паводле асабістых поглядаў укладальнікаў. Магчымыя няправільныя націскі, а таксама іншыя памылкі і недакладнасці.

а б в г д е ё ж з і й к л м н о п р с т у ф х ц ч ш э ю я 1 2 -«

а в л м о у х ы э

г е ё ж і й к л м н п р с т х ч я

чыта́бельнасць ж Lésbarkeit f -

чыта́лка ж, разм, чыта́льня ж Lésesaal m -(e)s, -säle; Léseraum m -(e)s, -räume (невялікая)

чыта́льнік м (дэкламатар) Rezitátor m -s, -tóren

чыта́нка ж Lésebuch n -(e)s, -bücher, Chrestomathíe [k-] f -, -í¦en

чыта́нне н Lésen n -s; Lektüre f - (літаратура);

чыта́нне ўго́лас Láutlesen n, láutes Lésen; Vórlesen n (каму-н);

чыта́нне само́му сабе́ stúmmes Lésen;

абавязко́вае чыта́нне Pflíchtlektüre f;

самасто́йнае чыта́нне sélb(st)ständige Lektüre, sélb(st)ständiges Lésen;

выра́знае чыта́нне Rezitatión f;

у пе́ршым [другі́м і г. д.] чыта́нні in érster [zwéiter usw.] Lésung;

педагагі́чныя чыта́нні pädagógische Konferénzen

чыта́цкі Leser;

чыта́цкі біле́т Léserausweis m -es, -e, Bibliothéks¦ausweis m

чыта́цца

1. sich lésen* (lássen*);

кні́га чыта́ецца лёгка das Buch líest sich leicht;

2. зал. стан (vór)gelésen wérden; гл тс чытаць

чыта́ць

1. lésen* vt;

чыта́ць уго́лас laut lésen*; vórlesen* vt (каму-н D);

чыта́ць ве́ршы Gedíchte vórtragen* [áufsagen, rezitíeren];

чыта́ць па склада́х buchstabíeren vt;

чыта́ць ле́кцыі Vórlesungen lésen* [hálten*];

чыта́ць ду́мкі Gedánken lésen* [erráten*]

чыта́ч м Léser m -s, -; зборн чыта́чы́ Léserschaft f -, Lésepublikum n -s

чы́тка ж

1. Lésen n -s; Vórlesen n (уголас); Verlésen n (зачытванне);

2. тэатр Léseprobe f -, -n, Róllenprobe f