Verbum

дзі́ўна прысл séltsam(erweise), mérkwürdig(erweise), erstáunlich(erweise);

як гэ́та ні дзі́ўна wie sónderbar [únbegreiflich] es auch schéinen mag

дзі́ўны

1. (цудоўны) wúndervoll, wúnderbar; wúnderschön;

2. (з дзівацтвамі) séltsam; schrúllig, schrúllenhaft, wúnderlich

дзіця́ н

1. (малое) Kind n -(e)s, -er; Säugling m -(e)s, -e; Brústkind n (немаўля); Júnge (sub) n -n, -n (у жывёл);

2. перан:

дзіця́ прыро́ды Natúrmensch m -en, -en;

◊ чым бы дзіця́ ні це́шылася, абы́ не пла́кала jédem Tíerchen sein Pläsíerchen

дзіцяня́ н, дзіцянё н разм kléines Kind

дзіця́тка н разм, памянш (зварот) líebes Kind

дзіця́чы

1. (які мае дачыненне да дзяцей) kíndlich, Kínder-;

дзіця́чы дом Kínderheim n -(e)s, -e;

дзіця́чы садо́к Kíndergarten m -s, -gärten; Kíndertagesstätte f -, -n;

дзіця́чая ўстано́ва Kíndereinrichtung f -, -en;

дзіця́чая пляцо́ўка (Kínder)spíelplatz m -es, -plätze;

дзіця́чая кансульта́цыя Kínderberatungsstelle f -, -n;

дзіця́чая літарату́ра Kínderbücher pl, Kínderliteratur f -;

2. (характарам) kíndisch, kíndlich;

дзіця́чы по́чырк éine kíndliche Hándschrift;

дзіця́чы магазі́н Kínderkaufhaus n -es, -häuser; Káufhaus des Kíndes

дзі́чка ж

1. (дрэва) Wíldling m -s, -e;

гру́шы-дзі́чкі Wíldbirnen pl (плады);

2. разм (пра дзіця) schéues [schüchternes] Kind

дзічы́на ж

1. (дзікія жывёлы, птушкі) Wild n -(e)s;

пярна́тая дзічы́на Féderwild n; Wíldgeflügel n -s;

дро́бная дзічы́на Kléinwild n;

2. (мяса) Wild n -(e)s

дзічы́ны Éber-, Kéiler-, Wíldschwein-;

дзічы́нае мя́са Kéilerfleisch n -(e)s

дзічэ́ць

1. (рабіцца дзікім) verwíldern vi (s);

2. (рабіцца нелюдзімым) ménschenscheu wérden