запусце́нне
быць у запусце́нні vernáchlässigt sein, verwüstet sein
запусце́нне
быць у запусце́нні vernáchlässigt sein, verwüstet sein
запусці́цца
1.
2.
запусці́ць
запу́шчанасць
запу́шчаны
1.
2. vernáchlässigt, úngepflegt (занядбаны); verwíldert (адзічэлы); zerrüttet (разладжаны)
запча́сткі
склад запча́стак Ersátzteillager
запы́лены stáubig; verstáubt, bestáubt
запылі́цца verstáuben
запылі́ць
1. (пакрыць пылам) stáubig máchen; bestáuben
2. (падняць пыл) Staub áufwirbeln
запыня́ць áufhalten*