Verbum

кі́нуты (запушчаны) úngepflegt, vernáchlässigt (без дагляду); verwíldert (адзічалы);

кі́нуты сад ein verwíldeter Gárten

кі́нуцца sich wérfen*; sich stürzen (рынуцца);

кі́нуцца на шы́ю каму-н j-m um den Hals fállen*;

кі́нуцца у бок zur Séite spríngen*;

кі́нуцца у ата́ку vórstürmen vi (s), vórstürzen vi (s), zum Sturm vórgehen*;

кі́нуцца бе́гчы davónlaufen* vi (s), die Flucht ergréifen*, davónstürzen vi (s);

кі́нуцца у паго́ню за кім-н j-m náchsetzen;

◊ кі́нуцца ў во́чы ins Áuge fállen* [spríngen*, stéchen*], áuffallen* vi (s)

кі́нуць

1. гл кідаць;

2. (спыніць, не трэба):

кі́ньце спява́ць! hört auf zu síngen!;

кі́нуць я́кар Ánker wérfen*, vor Anker géhen*;

кі́нуць-ры́нуць álles stehen und liegen lássen*;

◊ кінь за сабо́ю, зно́йдзеш пе́рад сабо́ю vórgebaut ist gut gebáut

Кінша́са ж Kinshasa [-´ʃɑ:-] n -s

кі́па ж

1. (вязка, стос) Pack m -(e)s, -e і Päcke, Pácken m -s, -; Stápel m -s, -, Stoß m -es, Stöße;

2. (мера бавоўны, лёну) Bállen m -s, -;

кі́памі bállenweise

кіпары́с м бат Zyprésse f -, -n;

кіпары́савы гай Zypréssenhain m -(e)s, -e

кіпе́нне н

1. фіз Kóchen n -s, Síeden n -s;

даве́сці да кіпе́ння zum Kóchen bríngen*;

2. разм (хваляванне, уздым) Áufbrausen n -s

кі́пень м kóchendes Wásser; ábgekochtes Wásser

кіпе́ць

1. kóchen vi, síeden* vi, bródeln vi (булькатаць);

2. (пра раку, мора) schäumen vi, bráusen vi, wállen vi;

3.:

кіпе́ць ад гне́ву vor Wut kóchen [schäumen];

кіпе́ць ад няна́вісці vor Hass zerspríngen*;

4. (ісці поўным ходам) in vóllem Gang sein; tóben vi (пра бітву, сварку);

пра́ца так і кіпі́ць die Árbeit geht mit Vólldampf [Hóchdruck] vorán, es wird mit Féuereifer geárbeitet;

◊ кіпе́ць як у катле́ [гаршку́] in vóllem Gánge sein, auf Hóchtouren [-tu:-] laufen

Кіпр м Zýpern n -s