забра́ць
1. (адабраць) wégnehmen* vt; (áb)nehmen* vt;
забра́ць з сабо́ю mítnehmen* vt;
2. (захапіць) mítnehmen* vt; entnéhmen* vt (на пробу);
3. разм (арыштаваць) verháften vt, féstnehmen* vt;
4. разм (на другую работу) versétzen vt;
5. разм (пра думкі, пачуцці) pácken vt
забро́снець verschímmeln vi, ánschimmeln vi, sich mit Schímmel bedécken
забру́джанасць ж Verschmútzung f -,-en, Verúnreinigung f -, -en
забру́джванне н тс спец Verschmútzung f -, -en, Verúnreinigung f -, -en; Besúd(e)lung f -,-en (звычайна плямамі, тс перан)
забру́дзіцца verúnreinigt wérden; schmútzig wérden; sich beschmútzen (запэцкацца)
забру́дзіць
1. verúnreinigen vt (тс спец); beschmútzen vt; verschmútzen vt; beschmíeren vt;
2. перан разм entéhren vt, beflécken vt
забрукава́ць pflástern vt
забры́нданы разм ábgetragen, verschlíssen
забрыта́ць (áuf)zäumen vt; Záumzeug [Zügel] ánlegen (D); перан (прымусіць) unterwérfen* vt, únterkriegen vt
забудава́ць, забудо́ўваць bebáuen vt; verbáuen vt