Verbum

анлайнавы слоўнік

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

Аўтарскі слоўнік — у ім словы і тлумачэнні пададзены паводле асабістых поглядаў укладальнікаў. Магчымыя няправільныя націскі, а таксама іншыя памылкі і недакладнасці.

а б в г д е ё ж з і й к л м н о п р с т у ф х ц ч ш э ю я 1 2 -«

а б в г е ё з і л м н о р с т у ы э ю я ’

маўча́нне н. Schwéigen n -s, Stíllschweigen n-s;

абысці́ маўча́ннем што-н. etw. stíllschweigend [mit Schwéigen] übergéhen*;

пару́шыць маўча́нне das Schwéigen bréchen*;

◊

маўча́нне – знак зго́ды ́≅ wer schweigt, stimmt zu

маўча́ць schwéigen* vi, [stíll schwéigen*];

упа́рта маўча́ць hártnäckig schwéigen*;

маўча́ць! still!, sei [seid, séien Sie] still!; halťs Maul! (груб.);

прыму́сіць каго-н. маўча́ць j-n múndtot máchen

маўчу́н м. разм. schwéigsamer Mensch

ма́фія ж. Máfía f -, -s, Máffia f -, -s

мах м. Schwung m -(e)s, Schwünge; Schwíngung f -, -en;

◊

адны́м махам mit [in] éinem Zug; mit éinem Schlag;

да́ць маху éinen Féhler máchen; éinen Bock schíeßen*;

ён маху не да́сць bei ihm klappt álles;

з усяго́ маху (размахнуўшыся) mit vóller Kraft áusholend (zum Schlag)

махавік м. тэх. Schwungrad n -(e)s, -rader; Handrad n

ма́хам прысл. гл. мах

махану́ць разм. гл. махнуць 2

маха́ць

1. schwíngen* vt, schwénken vt;

маха́ць кры́ламі mit den Flügeln schlágen*;

маха́ць хвасто́м mit dem Schwanz wédeln;

маха́ць руко́й (развітваючыся) wínken vi, zúwinken vi (D каму-н.);

2. разм. (хутка ісці, шыбаваць) schnell géhen*

Махачкала́ ж. Machatschkalá n -s