мах
◊ адны́м махам mit [in] éinem Zug; mit éinem Schlag;
да́ць маху éinen Féhler máchen; éinen Bock schíeßen*;
ён маху не да́сць bei ihm klappt álles;
з усяго́ маху (размахнуўшыся) mit vóller Kraft áusholend (zum Schlag)
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)