Verbum

зале́жаць

1. ábhängen* vi, ábhängig sein (ад каго-н, ад чаго-н von D); zusámmenhängen* vi (ад чаго-н mit D);

ад чаго́ гэ́та зале́жыць? worán liegt es?;

гэ́та ад мяне́ не зале́жыць das liegt nicht an mir;

2. грам (быць падпарадкаваным) úntergeordnet sein

зале́жнасць ж

1. (падпарадкаванасць) Ábhängigkeit f -;

прыго́нная зале́жнасць гіст Léibeigenschaft f -;

службо́вая зале́жнасць díenstliche Ábhängigkeit;

ста́віць у зале́жнасць ábhängig máchen;

знахо́дзіцца [быць] у зале́жнасці ábhängen* vi, ábhängig sein (ад каго-н von D);

у зале́жнасці ад абста́він je nach den Úmständen [Verhältnissen], je nachdém;

2. грам Únterordnung f -

зале́жны ábhängig;

зале́жнае стано́вішча ábhängiger Zústand; грам зале́жны лад Pássiv n -s

за́лежы мн)

1. геал Láger n -s, -, Lágerstätte f -, -n, Vórkommen n -s, -;

за́лежы руды́ Érzvorkommen n -s, -;

2. разм (пра тавары) Ládenhüter m -s, -; únverkäufliche Wáren

зале́зці

1. (забрацца) hinéinkriechen* vi (s) (у напрамку ад таго, хто гаворыць); heréinkriechen* vi (s) (у напрамку да таго, хто гаворыць); kríechen* vi (s) (куды-н in A); sich éinschleichen* (пранікнуць употай);

зале́зці ў чужу́ю кішэ́нь in éine frémde Tásche gréifen*;

◊ зале́зці ў пазы́кі in Schúlden geráten*;

2. (наверх) hináufkriechen* vi (s), hináufklettern vi (s) (у напрамку ад таго, хто гаворыць); heráufkriechen* vi (s), heráufklettern vi (s) (у напрамку да таго, хто гаворыць

зале́пліваць

1. verschmíeren vt; verkítten vt; verkléistern vt (замазаць);

2. (заклеіць) zúkleben vt; verklében vt;

снег зале́пліваў во́чы der Schnee verklébte die Áugen

зале́тась прысл разм vor zwei Jáhren

зале́ташні разм vor zwei Jáhren, vórjähig

зале́чваць héilen vt;

зале́чваць ра́ны die Wúnden héilen;

зале́чваць каго-н да сме́рці разм j-n durch fálsche Behándlung ins Jénseits befördern

залётаць

1. ánfangen* zu flíegen;

2. (замітусіцца) únruhig wérden, zápp(e)lig wérden