кры́зісны Krísen-;
кры́зісная сітуа́цыя Krísensituation
кры́зіснае развіццё krísenhafte Entwícklung
кры́зісны Krísen-;
кры́зісная сітуа́цыя Krísensituation
кры́зіснае развіццё krísenhafte Entwícklung
крык
крыкі Geschréi
крык абурэ́ння Áufschrei der Empörung;
крык адча́ю Verzwéiflungsschrei
крык аб дапамо́зе Hílferuf
◊ апо́шні крык мо́ды die állerneu(e)ste Móde, der létzte Schrei, Dernier Cri [dɛrnje´kri]
крыке́т
крыклі́вы
1. laut spréchend (пра чалавека); kréischend, géllend, dúrchdringend (пра голас);
крыклі́вы чалаве́к Schréier
3. (які прымушае звярнуць на сябе ўвагу) schréiend, áuffällend, áuffállig, márktschreierisch;
крыклі́вы загало́вак (у газеце) réißerische Schlágzeile
кры́кнуць
1. áufschreien*
2. (паклікаць) zúrufen*
кры́кса
крыку́н
1.
2.
крыла́тка
1.
2.
3.
крыла́ты geflügelt, Flügel-;
крыла́тае сло́ва geflügeltes Wort
кры́лле