ця́міць разм. (кеміць) begréifen* vt, kapíeren vt;
◊
ця́міць, у чым спра́ва ≅ den Bráten ríechen*
ця́млівасць ж. разм. Áuffassungsfähigkeit f -, Áuffassungsgabe f -
ця́млівы разм. geschéit, verständig, áuffassungsfähig; nicht auf den Kopf gefállen (разм.)
цямля́к м. вайск. Gégenband n -(e)s, -bänder; Tróddel f -, -n
цямне́й прысл., цямне́йшы (выш. ст. ад цёмна, цёмны) dúnkler
цямне́ць
1. dúnkel wérden;
у мяне́ цямне́е ў вача́х mir wird Schwarz vor Augen;
2. безас.:
цямне́е es dämmert, es wird dúnkel
цямні́ца ж. уст. Gefängnis n -ses, -se, Kérker m -s, -
цямні́ць у розн. знач. verdúnkeln vt
цямно́:
ад цямна́ да цямна́ von früh bis spät