перакулі́ць
1. (перавярнуць) (úm)stürzen vt, úmwerfen* vt; (разм) álles auf den Kopf stéllen;
2. разм (выпіць да дна) úmkippen vt
пераку́льванне Úmwerfen n -s, Úmkippen n -s
пераку́львацца гл перакуліцца
пераку́льваць разм úmkippen vt
пераку́льнік м тэх Kípper m -s, -; Kíppvorrichtung f -, -en
перакульну́цца гл перакуліцца
пераку́пка ж Zwíschenhandel m -s; Áufkauf m -(e)s, -käufe (скупка)
перакупля́ць
1. камерц (каб перапрадаць) (zum Wéiterverkauf) áufkaufen vt;
2. разм (перабіць у каго-н) vor der Náse wégkaufen [wégschnappen]
пераку́пніцкі камерц Áufkäufer-
пераку́пніцтва н камерц Zwíschenhandel m -s, Áufkauf m -s