мякчэ́й прысл, мякчэ́йшы (выш. ст да мякка, мяккі)
1. wéicher;
2. перан sánfter, wéicher; náchgiebiger (пра характар)
мякчэць weich(er) wérden
мя́ла н спец Kéule f -, -n; Stößel m -s, -
мяле́ць (пра раку) seicht wérden; versánden vi (s) (заносіцца пяском)
мя́лка ж
1. с.-г. Fláchsbreche f -, -n (на лён);
2. тэх Wálke f -, -n; Stámpfe f -, -n
мя́мліць úndeutlich sprechen*, núscheln vi, vor sich hinnúscheln
мя́мля м, ж разм пагард Wáschlappen m -s, -; Schláppschwanz m -es, -schwänze
мянта́шка ж
1. с.-г. Sénsenstein m -(e)s, -e;
2. перан разм Schwätzer m -s, -, Quátschkopf m -(e)s, -köpfe
мянту́з м заал (рыба) Quáppe f -, -n