крывізна́
крывізна́ зямно́й паве́рхні die Krümmung der Érdoberfläche, Érdkrümmung
крывізна́
крывізна́ зямно́й паве́рхні die Krümmung der Érdoberfläche, Érdkrümmung
крыві́цца
1. (станавіцца крывым) krumm wérden, sich bíegen*; sich wérfen* (каробіцца);
2.
крыві́ць
1. (рабіць крывым) krümmen
2. (перакошваць) verzíehen*
крыві́ць рот den Mund verzíehen*;
крыві́ць твар ein Gesícht zíehen*, das Gesícht verzíehen*;
◊ крыві́ць душо́й héucheln
крыві́ч
крыву́ля
1. (звіліна, выгін) Krümmung
2.
3. (крамзоля) Gekrítzel
крывы́
1. schief, krumm; gebógen (сагнуты); verbógen (скрыўлены);
крывы радо́к schíefe Zéile;
крыва́я лі́нія krúmme Lini¦e, Kúrve [-və]
крыво́е люстэ́рка Zérrspiegel
ба́чыць што-н як у крывым люстэ́рку
крыва́я ўсме́шка schíefes Lächeln;
2. (кульгавы) lahm, hínkend, géhbehindert; krúmmbeinig
крывяні́сты blúthaltig
крывя́ніць
крывя́нка
крывяно́сны Blut-;
крывяно́сныая сістэ́ма
крывяно́сныыя сасу́ды