дабі́ць
◊ дабі́ць да абуха́ (beináhe) kapúttmachen
дабі́ць
◊ дабі́ць да абуха́ (beináhe) kapúttmachen
дабрабы́т
1. (дастатак) Wóhlstand
2. (добрыя ўмовы побыту) béstmögliche Éinrichtung; vórbildliche Órdnung
Дабраве́сце [Дабраве́шчанне]
дабраво́лец
дабраво́льна
дабраво́льніцкі
дабраво́льны
дабрадзе́й
дабрадзе́йнасць
дабрадзе́йны wóhltätig