Verbum

анлайнавы слоўнік

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

Аўтарскі слоўнік — у ім словы і тлумачэнні пададзены паводле асабістых поглядаў укладальнікаў. Магчымыя няправільныя націскі, а таксама іншыя памылкі і недакладнасці.

а б в г д е ё ж з і й к л м н о п р с т у ф х ц ч ш э ю я 1 2 -«

а д е ё з і л н о р с т у ч ы э ю я

а е ё і о у ы ю я

бліскаві́чны blítzschnell; blítzartig, schlágartig

блі́скаўка ж

1. (зарніца) Wétterleuchten n -s;

блі́скаўкі мн (аздабленне) Flítter pl

блі́скаць áufblitzen vi (s, h), áufglänzen vi (s, h); áufblinken vi (s, h)

бліску́ча прысл;

бліску́часць ж

1. Glanz m -es, Schein m -(e)s;

2. (раскошнасць) Pracht f -, Prunk m -(e)s

бліску́чы

1. glänzend; stráhlend; blank; fúnkelnd (які зіхаціць);

2. (пышны, раскошны) glánzvoll, prächtig, prúnkvoll

блі́снуць гл бліскаць

блішча́сты разм glänzend; stráhlend; fúnkelnd (які зіхаціць)

блішча́ць glänzen vi; stráhlen vi; blítzen vi, fúnkeln vi, schímmern vi (зіхацець); blínken vi, léuchten vi (свяціцца); brillíeren [bril´ji:rən] (высок, тс перан);

во́чы блішча́ць (ад радасці) die Áugen glänzen [léuchten]; (ад гневу) die Áugen fúnkeln;

зо́ркі блішча́ць Stérne glänzen [fúnkeln, stráhlen]