Verbum

далекава́та прысл, у знач вык, разм zu weit entférnt; fern;

◊ да гэ́тага яшчэ́ далекава́та das liegt noch in wéiter Férne; das hat noch lánge Zeit

да́леч ж, далечыня́ ж

1. (прастора) wéite Fläche; Wéite f -, -n; Férne f -, -n;

2. разм (далёка) (weit) entlégener Ort, férner Ort; entlégene Férne;

не пайду́ ў таку́ю да́леч weit weg géhe ich nicht

далёка прысл

1. (пра адлегласць) fern, weit;

2. (пра час) fern;

далёкая бу́дучыня férne Zúkunft;

3. перан (мала вядомы) fremd;

◊ далёка за (многа больш, чым) lánge Zeit nach; weit über;

яму́ далёка за со́рак er ist weit über víerzig (Jáhre alt);

далёка не bei wéitem nicht;

ён далёка не баязлі́вец er ist bei wéitem kein Féigling;

◊ далёка пайсці́ es weit bríngen*

далёкасць ж Wéite f -, -n;

далёкасць палёту Flúgweite f

далёкася́жны:

далёкася́жныя мэ́ты wéit gestéckte Zíele pl

далёкаўсхо́дні férnöstlich

далёкі

1. (адлегласць) fern; entférnt, entlégen; weit (áusgedehnt);

2. (час) fern;

далёкая міну́ўшчына férne [wéite] Vergángenheit;

3. (які не мае кроўных сувязей) wéitläufïg, entférnt;

далёкая радня́ entférnte Verwándte pl;

4. (не падобны) fremd; wénig Geméinsames hábend;

мы з ёй лю́дзі далёкія ich hábe wénig Geméinsames mit ihr;

◊ ён не ве́льмі далёкі mit ihm ist es nicht weit her; er ist nicht der Héllste

Далёкі Усхо́д м der Férne Ósten, -s

далібо́г!, дальбо́г! выкл, разм bei Gott!, wáhrhaftig!

даліва́ць, далі́ць voll gießen*, áuffüllen vt; zúgießen* vt