нітава́ць
1.
2.
нітава́ць
1.
2.
ні́тачка
◊ хадзі́ць па ні́тачцы aufs Wort gehórchen;
бяда́ па бядзе́ як па ні́тачцы ідзе́ ≅ Únglück kommt sélten alléin
ні́тка
ні́ткі
уця́гваць ні́тку ў іго́лку die Nádel [den Fáden] éinfädeln;
ні́тк трубаправо́да Strang
◊ прамо́кнуць да ні́ткі
гэ́та шы́та бе́лымі ні́ткамі das fällt sogléich auf;
прахо́дзіць чырво́най ні́ткай sich wie ein róter Faden zíehen*
нітрагліцэры́н
нітра́т
Ні́ўэ
ніхто́
ніхто́ з іх níemand únter íhnen, kéiner von íhnen;
ніхто́ іншы як ён kein ánderer als er
ніц, ні́цма
упа́сці ніц hínfallen*
упа́сці ніц пе́рад кім
Ні́ца
ніцава́ць