злама́ць zerbréchen*
злама́ць сабе́ нагу́ sich (
◊ злама́ць сабе́ галаву́ [шы́ю] sich (
злама́ць zerbréchen*
злама́ць сабе́ нагу́ sich (
◊ злама́ць сабе́ галаву́ [шы́ю] sich (
зламы́снасць
зламы́снік
зламы́сны
1. (са злым намерам) böswillig, in böser Ábsicht;
2. (злачынны) bóshaft; böswillig
злапа́мятлівы
злапо́мнасць
злапо́мны náchtragend, náchträgerisch; ráchsüchtig (помслівы)
злара́дна
злара́днасць
злара́днічаць