здава́нне н. Ábgabe f -, Áusgabe f -; Übergabe f - (перадача); Áusgeben n -s (картаў)
здава́ццаI безас. schéinen* vi (s), vórkommen* vi (s); dünken* vi, vt (высок.);
адказ здае́цца мне добрым die Ántwort scheint mir gut;
мне здае́цца, што … mir scheint, dass…;
здае́цца, што… es scheint, dass…
здава́ццаII
1. (спыніць супраціўленне) sich ergében*, kapitulíeren vi; die Wáffen strécken, den Kampf áufgeben*;
здава́цца ў пало́н sich ergében*, sich gefángen néhmen lássen*;
2. (даверыцца) sich verlássen* (каму-н., чаму-н. auf A);
3. разм. (аслабець) schwach [kráftlos] wérden; erschláffen vi (s), geschwächt [entkräftet] sein
здавён прысл. паэт. von alters her; von jéher; seit lángem; längst
здаво́ленасць ж. гл. здавальнeннe, задавальнeннe
здаво́лены befríedigt, zufríeden, zufríeden gestéllt
здаво́ліцца sich begnügen, sich zufríeden gében*, vórlieb néhmen* vi (чым-н. mit D)
здагада́цца, здага́двацца (пра што-н.) erráten* vt; kómmen* vi (s) (auf A)
здага́дка ж.
1. (меркаванне) Mútmaßung f -, -en; Vermútung f -, -en;
2. (кемлівасць) Fíndigkeit f -, -en, Schárfsinn m -(e)s; Áuffassungsgabe f -