Verbum

анлайнавы слоўнік

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

Аўтарскі слоўнік — у ім словы і тлумачэнні пададзены паводле асабістых поглядаў укладальнікаў. Магчымыя няправільныя націскі, а таксама іншыя памылкі і недакладнасці.

а б в г д е ё ж з і й к л м н о п р с т у ф х ц ч ш э ю я 1 2 -«

а б в г д е ё ж з і л м н о р у ш ы э ю я -’

зво́нкі^I klángvoll; hell tönend; laut;

зво́нкі зы́чны фан. stímmhafter Konsonánt;

зво́нкая мане́та Metállgeld n -(e)s, -er, Hártgeld n -(e)s; перан. báres Geld

зво́нкі^II карт. Káro n -s, -s, Schéllen pl

зво́нку прысл.

1. (са знешняга боку) áußen, von áußen;

2. разм. (знешне, з выгляду) äußerlich, vom Äußeren, vom Áussehen

зву́жаны veréngt; éingeengt; zusámmengezogen; тэх. verjüngt (канічны)

зву́жванне н. Veréngung f -, -en; тэх. Verjüngung f -, -en

зву́жвацца, зву́зіцца énger wérden; sich verénge(r)n; sich zusámmenziehen*; éinlaufen* vi (s) (садзіцца – пра матэрыю і пад.); zusámmenschrumpfen vi (s) (скарачацца); тэх. sich verjüngen

зву́жваць, зву́зіць

1. verénge(r)n vt; éinengen vt; verjüngen vt (тэх.);

2. (абмежаваць) éinschränken vt; verríngern vt

ЗВЧ (звышвысокія частоты) Ultrahochfrequenz- (UHF), Mikrowellen-

звыка́цца гл. звыкнуцца

звы́клы

1. (які ўвайшоў у звычку) gewóhnt;

2. (які звыкся з чым-н.) gewöhnt (an A)