Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

Скарачэнні ∙ Кніга ў PDF/DjVu
 Аўтарскі слоўнік — у ім словы і тлумачэнні пададзены паводле асабістых поглядаў укладальнікаў. Магчымыя няправільныя націскі, а таксама іншыя памылкі і недакладнасці.
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя12-«
абвгдеёжзілмнорушыэюя-’

звадыя́ш м. Áufwiegler m -s, -, Ánstifter m -s, -, Hétzer m -s, -

зважа́й! каманда (вайск.) stíllgestanden!

зва́жаны ábgewogen

зважа́ць áchten vt (на каго, на што auf A), séine Áufmerksamkeit ríchten (auf A)

зва́жыць (áb)wíegen* vt

звазі́ць

1. (куды-н.) (hín)bríngen* vt, (hín)fáhren* vt;

2. (прывезці у адно месца) zusámmenbringen* vt;

3. (перавазіць, увазіць) wégfahren* vt, wégschaffen vt; hínschaffen vt (у пэўнае месца)

звалачы́

1. (зняць) ábziehen* vt, wégziehen* vt;

2. (сцягнуць у адно месца) zusámmenschleppen vt;

3. (скрасці) kláuen vt; stibítzen vt (разм.)

звалачы́ся разм. sich fórtschleppen

звалі́цца

1. (hináb)stürzen vi (s); (úm)fállen* vi (s); zu Bóden fállen* (на зямлю);

2. разм. (захварэць) krank wérden;

◊

у мяне́ гара́ з плячэ́й звалі́лася mir ist ein Stein vom Hérzen gefállen

звалі́ць

1. úmwerfen* vt; úmrennen* vt (з ног); zu Bóden wérfen* (на зямлю); fällen vt (дрэва)

2. (у адно месца) zusámmenwerfen* vt, áufhäufen vt;

3. (скінуць) hinábwerfen* vt; ábladen* vt (згрузіць);

4. груб., разм. ábhauen vi (s);

◊

звалі́ць з сябе́ адка́знасць die Verántwortung von sich (D) ábwälzen [ábschieben*];

звалі́ць віну́ на каго-н. j-m die Schuld in die Schúhe schíeben*