Verbum

анлайнавы слоўнік

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

Аўтарскі слоўнік — у ім словы і тлумачэнні пададзены паводле асабістых поглядаў укладальнікаў. Магчымыя няправільныя націскі, а таксама іншыя памылкі і недакладнасці.

а б в г д е ё ж з і й к л м н о п р с т у ф х ц ч ш э ю я 1 2 -«

а е ё і к н о р у ы э ю я .’

вы́лузаць, вылу́зваць

1. áushülsen vt, enthülsen vt, áusschälen vt;

2. мед. áuslösen vt

вылу́звацца:

◊

вылу́звацца са ску́ры разм. aus der Haut fáhren*

вылу́пваць, вылу́пліваць гл. вылyпіць І, ІІ, III

вы́лупіцца (пра птушанят) áusschlüpfen vi (s); aus dem Ei schlüpfen

вы́лупіць^I разм. áusreißen* vt; heráusreißen* vt;

вы́лупіць ліст з кні́гі ein Blatt aus dem Buch (heráus)réißen*

вы́лупіць^II (пабіць) разм. verháuen* vt, verprügeln vt, j-m das Fell gérben

вы́лупіць^III:

вы́лупіць во́чы разм. glótzen vi; die Áugen áufreißen*

вы́лупцаваць гл. вылyпіць II, aдлyпцаваць

вылуча́цца, вы́лучыцца

1. sich hervórtun*; sich áuszeichnen;

2. (на выбарах і пад.) nominíert wérden; vórrücken vi (s)

вылуча́ць, вы́лучыць

1. (выдзеліць) áussuchen vt, wählen vt;

2. (прапанаваць, выставіць) vórbringen* vt; vórschlagen* vt;

вылуча́ць на пе́ршы план in den Vórdergrund rücken [stéllen];

вылуча́ць у дэпута́ты zum Ábgeordneten nominíeren [vórschlagen*];

3. (падабраць, знайсці) fángen* vt, áuffangen* vt;

вылуча́ць зру́чны мо́мант éinen Zéitpunkt ábpassen