вылуча́ць, вы́лучыць

1. (выдзеліць) áussuchen vt, wählen vt;

2. (прапанаваць, выставіць) vórbringen* vt; vórschlagen* vt;

вылуча́ць на пе́ршы план in den Vórdergrund rücken [stéllen];

вылуча́ць у дэпута́ты zum Ábgeordneten nominíeren [vórschlagen*];

3. (падабраць, знайсці) fángen* vt, áuffangen* vt;

вылуча́ць зру́чны мо́мант éinen Zéitpunkt ábpassen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)