Verbum

анлайнавы слоўнік

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

Аўтарскі слоўнік — у ім словы і тлумачэнні пададзены паводле асабістых поглядаў укладальнікаў. Магчымыя няправільныя націскі, а таксама іншыя памылкі і недакладнасці.

а б в г д е ё ж з і й к л м н о п р с т у ф х ц ч ш э ю я 1 2 -«

а б в г д е ё ж з і л м н о р у ш ы э ю я -’

зацяга́ны разм. (пра вопратку) ábgenutzt, ábgenützt, ábgetragen; ábgeschabt, schäbig (пацёрты)

заця́гванне н. (справы і г. д.) Verzögerung f -, -en; Verzúg m -(e)s (спазненне)

заця́гвацца, зацягну́цца

1. (пра вузел) sich zúziehen*;

2. разм. (туга сцягнуцца) sich éinschnüren, éingeschnürt sein;

3. (пакрыцца) sich bedécken, sich überzíehen*, sich bezíehen*;

4. (пра рану) sich zúziehen* sich schlíeßen*; vernárben vi (s), verhárschen vi (s) (зарубцавацца);

5. (аб справе) sich in die Länge zíehen*, sich hínziehen*;

размо́ва зацягну́лася за по́ўнач das Gespräch déhnte sich bis nach Mítternacht;

6. (пры курэнні) auf [durch die] Lúnge ráuchen

заця́гваць, зацягну́ць

1. zúziehen* vt, féstziehen* аддз. vt zúschnüren vt (завязаць);

зацягну́ць ву́зел éinen Knóten knüpfen [schürzen];

2. (засмактаць):

яго́ зацягну́ла ў ба́гну тс. перан. er versánk im Sumpf, er ging im Sumpf únter;

3. (уцягнуць) hinéinziehen* vt;

4. (пакрыць) bedécken vt;

5. безас.:

ра́ну зацягну́ла die Wúnde ist vernárbt [verhárscht], die Wúnde hat sich geschlóssen;

6. (пра справы) in die Länge zíehen*, hináusziehen* vt, verzögern vt; verschléppen vt

заця́жка ж.

1. (пры курэнні) Zug m -(e)s, Züge;

2. (пра час) гл. зацягванне

зацяжны́

1. lángwierig; Dáuer-;

зацяжны́ дождж Dáuerregen;

зацяжна́я хваро́ба éine lángwierige Kránkheit;

2. (запаволены) verlángsamt;

зацяжны́ скачо́к з парашу́там ав. ein Sprung mit verzögerter Fállschirmöffnung, Verzögerungssprung m -(e)s, -sprünge, verzögerter Ábsprung

зацяка́ць

1. (унутр) hinéinfließen* vi (s), éindringen* vi (s);

2. (распухнуць) ánschwellen* vi (s), geschwóllen sein;

3. (дранцвець) gefühllos wérden; éinschlafen* vi (s) (разм.)

зацямне́нне н.

1. Verdúnk(e)lung f -, -en; мед. Verscháttung f -, -en;

2. (маскіроўка святла) Verdúnk(e)lung f;

3. перан. разм. Géistesverwírrung f -;

зацямне́нне розуму Bewússtseinstrübung f -

зацяні́ць, зацяня́ць beschátten vt, überschátten vt, umschátten vt

заця́та прысл., заця́ты

1. (упарты, настойлівы) hártnäckig, behárrlich;

2. (скрытны) verschlóssen, zurückhaltend;

3. (адданы, верны) ergében, treu, zíelstrebig