засялі́ць
1. (у якую
засялі́ць кім
2. (дом) besiedeln
засялі́ць дом но́вымі кватара́нтамі néue Míeter in ein Haus éinweisen
засялі́ць кватэ́ру éine Wóhnung bezíehen
засялі́ць
1. (у якую
засялі́ць кім
2. (дом) besiedeln
засялі́ць дом но́вымі кватара́нтамі néue Míeter in ein Haus éinweisen
засялі́ць кватэ́ру éine Wóhnung bezíehen
засяля́цца in éine Wóhnung [in ein Haus, in ein Zímmer] éinziehen
засяля́ць
засяро́джанасць
засяро́джанасць у самі́м сабе́ Versúnkenheit
засяро́джанне
засяро́джаны (пра чалавека) gesámmelt, vertíeft; áufmerksam (уважлівы)
засяро́джвацца, засяро́дзіцца (пра чалавека) sich sámmeln, sich konzentríeren; sich vertíefen (чым
засяро́джваць, засяро́дзіць (пра думкі) sámmeln
засяро́джваць ува́гу (séine gánze) Áufmerksamkeit ríchten (на чым
ён засяро́джаны ў самі́м сабе́ er ist in sich selbst [in Gedánken] versúnken, er ist mit sich selbst [mit séinen Gedánken] beschäftigt
засячы́I
1. (зрабіць засечку) éinkerben
2.:
засячы́ час (на секундамеры) die Zeit néhmen
засячы́II
засячы́ шабляй zusámmenhauen