Verbum

анлайнавы слоўнік

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

Аўтарскі слоўнік — у ім словы і тлумачэнні пададзены паводле асабістых поглядаў укладальнікаў. Магчымыя няправільныя націскі, а таксама іншыя памылкі і недакладнасці.

а б в г д е ё ж з і й к л м н о п р с т у ф х ц ч ш э ю я 1 2 -«

а е ё і к н о р у ы э ю я .’

ву́сна прысл., ву́сны^I mündlich;

ву́сная размо́ва die mündliche Réde, das gespróchene Wort;

у ву́снай размо́ве im Gespräch;

фо́рма ву́снай размо́вы die Form der mündlichen Réde, die gespróchene Form

ву́сны^II мн. паэт. Mund m -es, Münder; Líppen pl;

размаўля́ць чыімі-н ву́снамі frémde Wórte wiederhólen;

дазна́цца з чыіх-н. ву́снаў von j-m erfáhren*;

дазна́цца з пе́ршых ву́снаў aus érster Quélle, [únmittelbar von (D)] erfáhren*;

гэ́та ва ўсі́х на ву́снах álle spréchen davón, das ist in aller Múnde;

перахо́дзіць з ву́снаў у ву́сны von Mund zu Mund gehen*

ву́стрыца ж. заал. Áuster f -, -n

ву́сце н.

1. геагр. (месца ўпадзення ракі) Mündung f -, -en;

2. (выхад) Öffnung f -, -en, Loch n -(e)s, Löcher;

ву́сце пе́чы Ófenloch n -(e)s, -löcher

ву́сцевы геагр. Mündungs ; Öffnungs ; гл. вyсцe

ву́сцілка ж. (Schúh)éinlage f -, -n

ву́сцішна прысл. fürchterlich, schrécklich, entsétzlich;

мне (нешта) ву́сцішна mir ist nicht gehéuer zumúte [zu Múte]

ву́сы мн. гл. вyc

ву́тка ж. разм. (выдумка) (Zéitungs)énte f;

пусці́ць газе́тную ву́тку éine Énte in die Welt sétzen

ву́ха (мн. ву́шы) І н. Ohr n -(e)s, -en;

запале́нне сярэ́дняга ву́ха мед. Míttelohrentzündung f -;

шум у вуша́х Óhrensausen n -s;

быць тугі́м на ву́ха schwérhörig sein;

гавары́ць на ву́ха ins Ohr ságen;

даць у ву́ха груб. éine Óhrfeige geben*, j-m éine (herúnter)háuen* [klében];

ён глухі́ на адно́ ву́ха er ist auf éinem Ohr taub;

◊

слу́хаць кра́ем ву́ха разм. mit hálbem Ohr hören;

не ба́чыць як сваі́х вушэ́й nie zu séhen bekómmen*;

прапусці́ць мі́ма вушэй nicht beáchten; nicht hínhören (што-н. auf A);

заткну́ць ву́шы sich (D) die Óhren zústopfen;

пракрыча́ць ву́шы каму-н. j-m etw. táusendmal ságen; j-m in den Óhren líegen*;

рэ́заць ву́ха den Óhren wéhtun*;

ву́шы вя́нуць ад гэ́тага разм. es ist ékelhaft, das ánzuhören;

па ву́шы разм. bis über die [béide] Óhren;

ён і ву́хам не вядзе́ разм. er schert sich nicht darúm; er macht sich nichts daráus; er lässt sich darüber kéine gráuen Háare wáchsen;

трыма́ць ву́ха во́стра die Óhren spítzen, áufpassen vi;

разве́сіць ву́шы die Óhren áufsperren;

у адно́ ву́ха ўвахо́дзіць, з друго́га выхо́дзіць zu éinem Ohr heréin und zum ánderen (wíeder) hináus;

слу́хаць ва ўсе ву́шы ganz Ohr sein