ву́сныII мн паэт Mund m -es, Münder; Lppen pl;

размаўля́ць чыімі-н ву́снамі frmde Wrte wiederhlen;

дазна́цца з чыіх ву́снаў von j-m erfhren*;

дазна́цца з пе́ршых ву́снаў aus rster Qulle, [nmittelbar von (D)] erfhren*;

гэ́та ва ўсі́х на ву́снах lle sprchen davn, das ist in aller Mnde;

перахо́дзіць з ву́снаў у ву́сны von Mund zu Mund gehen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)