я́рус, ‑а, м.
1. Рад гарызантальна размешчаных прадметаў адзін над другім. Дошкі складзены ў пяць ярусаў. □ Паўзбоч.. [печы] ляжала ў ярусах бярвенне. Сачанка.
2. Адзін з сярэдніх або верхніх паверхаў у глядзельнай зале. Ложа другога яруса. □ Вялізная зала.. тэатра.. і ўсе ярусы паўнюткі людзей. Скрыган.
3. У геалогіі — сукупнасць горных парод, якія ўтварыліся на працягу геалагічнага веку.
4. У рыбалоўстве — рыбалоўная кручковая снасць у выглядзе доўгай вяроўкі з замацаванымі на ёй на пэўнай адлегласці адзін ад другога кручкамі на павадках.
я́руснасць, ‑і, ж.
Размяшчэнне чаго‑н. радамі, ярусамі; напластаванне чаго‑н. над чым‑н.
я́русны, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да яруса (у 1 знач.). Ярусная пабудова.
2. Звязаны з ярусам (у 4 знач.). Ярусная снасць. Ярусны лоў рыбы.
яру́тка, ‑і, ДМ ‑тцы; Р мн. ‑так; ж.
Пустазелле сямейства крыжакветных. З пучкоў травы на Алеську зірнулі кволымі белымі вочкамі яруткі. Хомчанка.