Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Прадмова ∙ Скарачэнні ∙ Кніга ў PDF/DjVu
абвгдеёжзійклмнопрстуўфхцчшэюя-.
абвгджзйклмнопрстўфхцшя-
дкрф

эўдыёметр, ‑а, м.

Прыбор для даследавання газаў.

[Ад грэч. eudios — ясны, чысты і metréō — вымяраю.]

эўдэмані́зм, ‑у, м.

Спец. Напрамак у этыцы, што прапаведуе надкласавую мараль, паводле якой мэтай жыцця з’яўляецца імкненне чалавека да асабістага шчасця.

[Ад грэч. eudaimonía — шчасце.]

эўдэмані́ст, ‑а, М ‑сце, м.

Паслядоўнік, прыхільнік эўдэманізму.

эўдэманісты́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да эўдэманізму, эўдэманіста.