Verbum

праката́ны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад пракатаць ​¹.

праката́цца ​¹, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.

Спец. Падвергнуцца пракатцы.

праката́цца ​², ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.

1. Тое, што і пракаціцца (у 2 знач.). Пракатацца на машыне. □ А цяпер Васілінка не бегла, а ляцела да таго лесу з надзеяй пракатацца, ды не як-небудзь, а стоячы на возе і трымаючы ў руках лейцы. Ус.

2. Катацца некаторы час. Пракатацца на санках цэлы дзень.

праката́ць ​¹, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Спец. Падвергнуць пракатцы. Пракатаць жалеза.

праката́ць ​², ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

1. Тое, што і пракаціць (у 2 знач.). — Дзядзечка Пракатайце! — чуюцца праз шум матора воклічы дзяцей. Гамолка.

2. Катаць каго‑н. некаторы час.

прака́тванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. пракатваць ​¹ — пракатаць ​¹.

прака́твацца ​¹, ‑аецца; незак.

1. Незак. да пракатацца ​¹.

2. Зал. да пракатваць ​¹.

прака́твацца ​², ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца.

Незак. да пракаціцца, пракатацца ​².

прака́тваць ​¹, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да пракатаць ​¹.

прака́тваць ​², ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да пракаціць, пракатаць ​².

прака́тка, ‑і, ДМ ‑тцы, ж.

Спец. Гарачая апрацоўка металу шляхам абціскання паміж вярчальнымі валамі ў асобых станах. Пракатка груб.

прака́тны ​¹, ‑ая, ‑ае.

Спец.

1. Які прызначаецца, служыць для пракаткі, пракату ​¹ (у 1 знач.). Пракатны стан. Пракатныя валы. // Выраблены шляхам пракаткі, пракату. Пракатныя металічныя вырабы.

2. Які мае адносіны да вырабу пракату. Пракатная вытворчасць. Пракатны цэх.

прака́тны ​², ‑ая, ‑ае.

1. Які аддаецца напракат. Пракатная машына. Пракатны спартыўны інвентар.

2. Які аддае напракат. Пракатная кантора.

прака́тчык, ‑а, м.

Рабочы пракатнага цэха.

прака́тчыца, ‑ы, ж.

Жан. да пракатчык.