Verbum

эсэ́р, ‑а, м.

Сацыяліст-рэвалюцыянер, прадстаўнік дробнабуржуазнай партыі ў Расіі. Меншавікі, эсэры, бундаўцы, здраднікі ўсіх колераў разгарнулі падрыўную работу і ў Магілёве. Шынклер.

эсэ́раўскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да эсэраў, належыць ім. Эсэраўскі тэрарызм.

эсэ́раўшчына, ‑ы, ж.

Разм. Сістэма поглядаў, дзеянняў эсэраўскай партыі, ідэалогія эсэраў. // зб. Эсэры. Эсэраўшчына была разгромлена.

эсэ́рка, ‑і, ДМ ‑рцы; Р мн. ‑рак; ж.

Жан. да эсэр.

эсэ́савец, ‑саўца, м.

Ваеннаслужачы нямецкіх фашысцкіх ахоўных атрадаў ці спецыяльных часцей фашысцкай германскай арміі. У Еўнічы сярод дня ўварвалася адступаючая рота эсэсаўцаў — ніхто неяк не чакаў гэтага: старыя, жанчыны і дзеці былі дома. Хадкевіч.

[Ад нямецкага скарачэння SS (Schutznstaffel) — ахоўны атрад).]

эсэ́саўскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да эсэсаўцаў, складаецца з эсэсаўцаў. Эсэсаўскія часці.