эксплікава́ць, ‑кую, ‑куеш, ‑куе;
Verbum
анлайнавы слоўнікТлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Прадмова ∙ Скарачэнні ∙ Кніга ў PDF/DjVuэкспліка́цыя, ‑і,
1. Прадстаўленне чаго‑н. у яўным выглядзе.
2.
3.
[Лац. explicatio — вытлумачэнне.]
эксплуатава́нне, ‑я,
эксплуатава́цца, ‑туецца;
эксплуатава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе;
1. Падвяргаць эксплуатацыі.
2. Рацыянальна выкарыстоўваць што‑н.
эксплуата́тар, ‑а,
Той, хто эксплуатуе працоўных, прысвойвае сабе вынікі чужой працы.
[Фр. exploiteur.]
эксплуата́тарка, ‑і,
эксплуата́тарскі, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да эксплуататара.
эксплуатацы́йнік, ‑а,
Той, хто займаецца эксплуатацыяй (у 2 знач.), практычным выкарыстаннем чаго‑н.
эксплуатацы́йны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да эксплуатацыі (у 2 знач.).