Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

пражані́на, ‑ы, ж.

Ежа, прыгатаваная з тушанага мяса і сала, падкалочаная мукой або без мукі.

пра́жанне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. пражыць.

пра́жаны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад пражыць.

2. у знач. прым. Прыгатаваны пры дапамозе пражання. Пражаны гарох.

пража́ты, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад пражаць.

пража́ць, ‑жну, ‑жнеш, ‑жне; ‑жнём, ‑жняце; зак., што.

1. Жнучы, утварыць свабоднае месца сярод чаго‑н. Пражаць сцежку.

2. Зжаць невялікі ўчастак. Пражаць дзве палосы жыта.

3. і без дап. Правесці некаторы час жнучы. Пражаць увесь дзень.

пра́жка, ‑і, ДМ ‑жцы; Р мн. ‑жак; ж.

Тое, што і спражка. На пражках паясоў паблісквалі пад сонцам выбітыя літары. Лынькоў. Падышоўшы бліжэй, .. [Алёшка] ўбачыў звычайную папружку з заржавелаю пражкай. Якімовіч.

пражо́ра, ‑ы, ДМ ‑у, Т ‑ам, м.; ДМ ‑ы, Т ‑ай (‑аю), ж.

Разм. Той (тая), хто любіць многа есці; абжора. Вось коцік з’еў тварог з зялёнай міскі. Што за пражора гэты кіска. Шушкевіч. / у знач. зб. Толькі ўпраўляйся наварыць свінням, каровам, авечкам, нарэзаць, намясіць, занесці ўсім, накарміць такую пражору. Мележ.

пражо́ўвацца, ‑аецца; незак.

1. Незак. да пражавацца.

2. Зал. да пражоўваць.

пражо́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да пражаваць.

пражыва́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. пражываць (у 2 знач.) — пражыць (у 2, 3 знач.).