Verbum

праекта́нт, ‑а, М ‑нце, м.

Той, хто выконвае праект (у 1 знач.); праекціроўшчык.

праекта́нтка, ‑і, ДМ ‑тцы; Р мн. ‑так; ж.

Жан. да праектант.

прае́ктар, ‑а, м.

1. Апарат, які прымяняецца для атрымання павялічанага адбітка на экране.

2. Аптычная прылада для параўнальнага вымярэння праекцыйным метадам лінейных і вуглавых памераў інструментаў, дэталей машын і інш.

[Ад лац. projector.]

прае́ктны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да праекта (у 1 знач.). // Які займаецца праектаваннем ​¹ чаго‑н. Праектнае бюро. // Прадугледжаны праектам. Праектная магутнасць.

праекты́ўны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да праекцыі (у 1 знач.). Праектыўная геаметрыя.

праекціро́вачны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да праекціроўкі.

праекціро́ўка, ‑і, ДМ ‑роўцы, ж.

Дзеянне паводле дзеясл. праектаваць ​¹ (у 1 знач.).

праекціро́ўшчык, ‑а, м.

Той, хто займаецца праектаваннем ​¹, праекціроўкай. [Паходня] доўга і прыдзірліва раіўся з праекціроўшчыкамі, забракаваў не адзін праект, а потым, у час будаўніцтва, не было дня, каб не з’яўляўся тут, не назіраў, як растуць сцены, як крыецца дах, як кладзецца падлога, устаўляюцца вокны і дзверы. Хадкевіч.

праекціро́ўшчыца, ‑ы, ж.

Жан. да праекціроўшчык.

праекцы́йны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які ўтварае праекцыю або мае адносіны да праекцыі.