тыпаметры́я, ‑і, ж.
Друкарская сістэма вымярэння элементаў шрыфту і наборных форм.
[Ад грэч. typos — адбітак, форма і metreō — вымяраю.]
тыпаразме́р, ‑у, м.
Спец. Тыповы размер (станкоў, дэталей і пад.). Тыпаразмеры інструментаў.
тыпізава́нне, ‑я, н.
Дзеянне паводле дзеясл. тыпізаваць (у 2 знач.).
тыпізава́ны, ‑ая, ‑ае.
1. Дзеепрым. зал. пр. ад тыпізаваць.
2. у знач. прым. Спецыялізаваны. Тыпізаванае прадпрыемства.
тыпізава́цца, ‑зуецца; незак.
Зал. да тыпізаваць.
тыпізава́ць, ‑зую, ‑зуеш, ‑зуе; зак. і незак., каго-што.
1. Спец. Правесці (праводзіць) тыпізацыю (у 1 знач.). Тыпізаваць будаўніцтва.
2. і без дап. Ажыццявіць (ажыццяўляць) тыпізацыю (у 2 знач.). І пісьменнік, пазіраючы такія факты, імкнецца ў сваіх творах абагульніць іх, тыпізаваць. Арабей.
тыпіза́цыя, ‑і, ж.
1. Спец. Распрацоўка тыпавых канструкцый або тэхналагічных працэсаў на аснове агульных для шэрага вырабаў (працэсаў) тэхнічных характарыстык, што з’яўляецца адным з метадаў стандартызацыі. Тыпізацыя і стандартызацыя аб’ектаў будаўніцтва.
2. Спец. Класіфікацыя па тыпах (у 1 знач.). Тыпізацыя азёр.
3. У мастацтве — адбор тыповага і ўвасабленне ў канкрэтных мастацкіх вобразах, фермах. Прыёмы тыпізацыі ў паэзіі Куляшова. □ Сам працэс тыпізацыі зводзіцца да таго, каб праз адзінкавае і індывідуальнае ўзысці да агульнага, пазнаць агульныя заканамернасці. Івашын.
тыпі́чны, ‑ая, ‑ае.
Тое, што і тыповы. Стройны, шыракаплечы, з блакітнымі вачамі і русымі валасамі, .. [Іван] нагадваў тыпічнага беларуса. Няхай.