Verbum

прабе́льная, ‑ай, ж.

Аддзяленне, камера на цукровым або васковым заводзе, дзе прабельваюць цукар, воск і васковыя вырабы.

прабе́льны ​¹, ‑ая, ‑ае.

Які служыць, прызначаецца для прабельвання, для прабелкі. Прабельны цэх.

прабе́льны ​², ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да прабелу (у 1 знач.). [Міхася] празвалі Бабашкай яшчэ на пачатку вучобы, як толькі пачалі знаёміцца з прабельным матэрыялам. Брыль.

прабіва́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. прабіваць — прабіць (у 1, 2 знач.).

прабіва́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да прабіцца (у 1, 2 і 5 знач.).

2. Зал. да прабіваць.

прабіва́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да прабіць (у 1, 2 і 3 знач.).

прабі́вачны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які служыць для прабіўкі.

прабі́раванне, ‑я, н.

Спец. Дзеянне паводле знач. дзеясл. прабіраваць.

прабі́равацца, ‑руецца; незак.

Зал. да прабіраваць.

прабі́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; незак., што.

Спец.

1. Вызначаць колькасць металу ў рудах, сплавах.

2. Ставіць пробу на залатыя, плацінавыя і сярэбраныя вырабы.

[Ад ням. probieren — прасаваць.]

прабіра́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да прабрацца.

2. Зал. да прабіраць.