нізі́нны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да нізіны; які знаходзіцца, расце ў нізіне. Нізінныя рэкі. Нізінныя травы.
ні́зка 1, ‑і, ДМ ‑зцы; Р мн. ‑зак; ж.
1. Нанізаныя на нітку, дрот і пад. якія‑н. аднародныя прадметы (грыбы, пацеркі і пад.). Нізка жэмчугу. □ Падымаецца ў паветра з раённага аэрадрома вясковы народ. Жанчыны вязуць звязаных курэй, кошыкі яек, нізкі грыбоў. Ракітны.
2. Цыкл мастацкіх твораў аднаго жанра. Нізка вершаў. □ Нізка Ул. Дубоўкі «Крыху восені і жменька кляновых лістоў» друкавалася ва «Узвышшы». Лойка.
ні́зка 2,
1. Прысл. да нізкі (у 1, 2, 4 і 7 знач.). // Блізка да каранёў чаго‑н. (стрыгчы, жаць, зразаць). Гэта быў ужо чалавек з сівымі, нізка, пад машынку стрыжанымі валасамі. Чорны.
2. у знач. вык. На невялікай адлегласці ўверх ад зямлі, якога‑н. узроўню. Дупло зусім нізка і ў ім поўна мёду. Якімовіч.
3. у знач. вык. Подла, ганебна.
нізка...
Першая састаўная частка складаных слоў, якая адпавядае па значэнню словам: а) нізкі, напрыклад: нізкагатунковы, нізкалобы; б) нізка, напрыклад: нізкапаклонства, нізканавіслы.
нізкаапла́тны, ‑ая, ‑ае.
Які аплачваецца па нізкаму тарыфу. Нізкааплатная пасада. // Такі, за які мала плацяць. Нізкааплатная работа.
нізкабо́ртны, ‑ая, ‑ае.
Спец. З нізкімі бартамі. Нізкабортны карабель.
нізкава́ты, ‑ая, ‑ае.
Крыху нізкі, даволі нізкі. Нізкаватая столь. □ Яшчэ хвіліна — і ўжо добра чуваць было, што .. [Таццяна] гаворыць сваім густым, нізкаватым .. голасам. Зарэцкі. Мясціна была нізкаватая, па абодва бакі рос аер, пракідаліся лазовыя кусты. Лобан.
нізкаво́льтавы, ‑ая, ‑ае.
Тое, што і нізкавольтны.
нізкаво́льтны, ‑ая, ‑ае.
Разлічаны на невысокае напружанне электрычнага току. Нізкавольтная лінія.
нізкагатунко́вы, ‑ая, ‑ае.
Нізкага гатунку, якасці. Нізкагатунковае збожжа.
нізкакалары́йны, ‑ая, ‑ае.
З нізкай каларыйнасцю. Нізкакаларыйны прадукт.