зно́сак, ‑ска, м.
1. Маленькае, звычайна апошняе, курынае яйцо.
2. перан. Пра слабага, нікуды не вартага чалавека. — А мы зноскі якія, ці што? Не здолеем абсадзіць якіх дваццаць — трыццаць кіламетраў? Дубоўка.
зносаўсто́йлівасць, ‑і, ж.
Спец. Здольнасць (матэрыялу, дэталі машыны і пад.) не паддавацца зношванню. Зносаўстойлівасць керамікі.
зносаўсто́йлівы, ‑ая, ‑ае.
Спец. Які валодае зносаўстойлівасцю. Зносаўстойлівы сплаў.
зно́сіны, ‑сін; адз. няма.
1. Узаемныя адносіны, дзелавая, сяброўская сувязь. Зносіны з замежнымі дзяржавамі. Зносіны з людзьмі. Гандлёвыя зносіны. □ У сталовай кардоннай фабрыкі.. [Маруся] мела шырокія магчымасці зносін з рабочымі. Брыль.
2. Сродкі перамяшчэння, сувязі. Шляхі зносін. Чыгуначныя зносіны.
зно́сіцца 1, ‑сіцца; незак.
Зал. да зносіць.
зно́сіцца 2, зношуся, зносішся, зносіцца.
Незак. да знесціся 2.
зно́сіць, зношу, зносіш, зносіць.
Незак. да знесці 1.
зно́ска, ‑і, ДМ зносцы, ж.
1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. зносіць — знесці 1 (у 1, 2, 4 і 5 знач.).
2. Р мн. ‑сак. Дадатковы тэкст, змешчаны пад асноўным у самым нізе старонкі. Зрабіць зноску.
зноў, прысл.
1. Яшчэ раз, другі раз; ізноў. Вясна, вясна Жаданая! Ты прыйдзеш зноў, Ты вернешся. Колас. Чалавек змаўкаў на хвіліну, потым зноў пачынаў сваё. Лынькоў.
2. Таксама; да таго ж, апрача таго. — У нас быў сёння жаночы сход... І ведаеш, што мы пастанавілі? Арганізаваць калгас... — Я ведаю, гэта зноў Зеленюкова работа. Зарэцкі. Уплаў — не пойдзеш: зноў Ліда з малой, зноў перашкода. Брыль.
зно́ўку, прысл.
Тое, што і зноў. Атака ворага адбіта, І ўсё навокал зноўку ажыло. Астрэйка.
зно́ў-такі, прысл.
Тое, што і зноў. — Я нічога такога не сказаў яму пэўнага... Сказаў, што вазьму баржу згодна пуцёў[цы] і правяду зноў-такі згодна [ёй]. Самуйлёнак.