зно́ў-такі, прысл.
Тое, што і зноў. — Я нічога такога не сказаў яму пэўнага... Сказаў, што вазьму баржу згодна пуцёў[цы] і правяду зноў-такі згодна [ёй]. Самуйлёнак.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)